رسانه ها و تشکیلات تبلیغی بهائیت با انتشار مطالبی پیرامون زنان و نقل تنها بخشی از عبارات موسسین این فرقه ضاله در موضوع زن با عناوینی جذاب، تلاش می کنند احکام و قوانین بهائی درباره بانوان را که کاملا در تضاد با ادعاها و منقولات آنها است، مخفی نگه دارند و تبعیض‌های فرقه نسبت به زنان را تنها در محافل بهائیان نقل می‌کنند تا اگر کسی قصد مخالفت داشت بتوانند به راحتی سرکوب کنند.
بهائیت با نشانه رفتن وضعیت زنان در ادیان مختلف خصوصا اسلام، می خواهد تبعیض و سرکوب زنان در تشکیلات را توجیه کرده و بر آن سرپوش بگذارد، نگاهی به قوانین ارث، مهریه، حج و حجاب زن در بهائیت، آن روی دیگر سکه را نمایان می سازد.
آنها به جای بررسی نقش زن در جلسات و محافل که مامور به ارائه آن در میان غیربهائیان نیز هستند، بهتر است اقرار کنند که نقش پررنگ بانوان در پیشبرد مساله جذب اعضای جدید فرقه، برای تشکیلات مهمتر از تساوی حقوقشان است و اکثرا زنان آسیب‌دیده در معضلات اجتماعی و اقتصادی هستندکه طعمه فریب آنها می‌شوند.
بهائیت که دم از تساوی زنان و مردان می زند باید پاسخ دهد؛ آیا اختلاف مقدار مهریه بین زن روستایی با زن شهری و ارث نبردن زنان از برخی اقلام مثل “ملک” توهین و تحقیر زنان نیست، چرا مهریه‌ی زنان روستایی نقره و مهریه‌ی زنان شهری طلاست؟ در کتاب اقدس بهائیان آمده: خانه و لباسهای مخصوص میت متعلق به پسران اوست و”میرزا بهاء” می گوید: خانه متعلق به پسر بزرگ میت است؛ با این همه تبعیض و تحقیر در حقوق زنان بهائی چگونه میتوان ادعای تساوی حقوق را از آنها نادیده گرفت.
واجب نبودن حج بر زن و اجازه نداشتن زنان برای عضویت در بیت‌العدل موارد دیگر تبعیض در حق زنان بهائی است که در شعارهای توخالی تشکیلات این فرقه و تبلیغ آنها برای غیربهائیان سانسور می شود. حال تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
رویای جهانی شدن و جامعه سیصد هزار نفری
