پاسخی از شهید مطهری رضوان الله علیه به مسترهای تحریف کننده ی حلقه که برای نان، کتب بزرگان شیعه را مورد دستبرد قرار می دهند
نهج البلاغه و اندیشه هاى کلامى
در نهج البلاغه در عین اینکه خداوند متعال با اوصاف کمالیه توصیف شده است، هرگونه صفت «مقارن» و زائد بر ذات نفى شده است. از طرف دیگر، همچنانکه مى دانیم اشاعره طرفدار صفات زائد بر ذاتند و معتزله هرگونه صفت را نفى مىکنند:
الاشعرى بازدیاد قائله وقال بالنیابه المعتزله
همین امر سبب شده که بعضى بپندارند آنچه در نهج البلاغه در این زمینه آمده است در عصرهاى متأخرتر ساخته شده و تحت تأثیر افکار معتزلى بوده است، و حال آنکه اگر فردى اندیشه شناس باشد مى فهمد در نهج البلاغه که صفت نفى مى شود، صفت محدود نفى مىشود۱ و صفت نامحدود براى ذات نامحدود مستلزم عینیت ذات با صفات است نه انکار صفات آنچنانکه معتزله پنداشته اند. و اگر معتزله به چنین اندیشهاى رسیده بودند هرگز نفى صفات نکرده و قائل به «نیابت» ذات از صفات نمى شدند.
استفاده از این مطلب با ذکر سایت نجات از حلقه آزاد است.
___________________________________
پاورقی:
۱-در خطبه اول نهج البلاغه قبل از آن که بفرماید:« وَ کَمالُ الْاخْلاصِ لَهُ نَفْىُ الصِّفاتِ عَنْهُ» مىفرماید:« الَّذى لَیْسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحْدودٌ وَ لا نَعْتٌ مَوْجودٌ».
حلقوی ها لطفا پاسخ دهند