محسن مسعودی پور یکی از اساتید فعال و پرکار دورههای موفقیت و ثروتآفرینی، چندی پیش با انتشار کلیپی در کانال یوتیوب خود از فعالیت چندین سالهاش در این عرصه اظهار پشیمانی نموده و رسماً پایان فعالیت خود را اعلام کرد.
به گزارش بهداشت معنوی، محسن مسعودی پور که به گفتۀ خود، بهترین پکیج را در زمینۀ آموزش مسائل مالی و روانشناسی ثروت تولید نموده و به فروش رسانده، با انتشار این کلیپ مطالب قابلتوجهی را مطرح کرد و از مخاطبینش درخواست نمود که پیش از قضاوت، راجع به مطالب مطرح شده تحقیق نمایند، سپس تصمیم بگیرند که حرفهای او را بپذیرند یا رد کنند.
یکی مهمترین اظهارات محسن مسعودی پور در این کلیپ آن است که تمام اساتید موفقیت، تنها از راه فروش دورههای موفقیت و ثروت، کسب درآمد میکنند و خودشان هیچ کسبوکاری برای ثروتمند شدن نداشتهاند. از نظر او این اساتید بستههای آموزشی خود را با هزینههای هنگفت و میلیونی به مخاطبان خود عرضه میکنند؛ این در حالی است که ۸۰ درصد شرکتکنندهها به نتیجهای که باید، نرسیده و سرخورده میشوند. از نظر مسعودی پور اساتید موفقیت خود در عرصۀ کارآفرینی ناتوان بوده و ابتکار و خلاقیتی برای ثروتمند شدن ندارند.
قضاوت این استاد سابق دورههای موفقیت آن است که کتب و آثار انگیزشیای که به بازار نشر میآیند، بیش از آن که به سود مردم باشند، به ضرر آنها است؛ چراکه افراد با خواندن این مطالب انرژی و انگیزه میگیرند و سرحال میشوند؛ اما این آثار مانند مسکن عمل میکنند و بعد از یک مدتی فروکش میکنند و این خود موجب سرخوردگی مخاطب خواهد شد.
محسن مسعودی پور در بخشی از این کلیپ به ابعاد سیاسی و پشت پردههای جریان موفقیت نیز اشاراتی میکند. بهزعم او دستان پشت پردهای جریانهای موفقیت و ثروتآفرینی را رهبری میکنند. او از این جریان با عنوان نظام بردهداری یاد میکند. به گفتۀ او ۹۹ درصد ثروت کل دنیا در اختیار یک درصد است و این یک درصد هستند که با قدرت رسانه، قواعد و فرمولهایی را برای کل دنیا تعریف میکنند. این گروه هستند که برای تمام مردم دنیا فرهنگ، آداب زندگی و کار تعریف میکنند و مردم را به شکل بردههایی در خدمت خود گرفتهاند. محسن مسعودی پور امثال آنتونی رابینز و وین دایر را نیز ابزار دست امپریالیسم جهانی، برای دامنزدن به نظام بردهداری معرفی میکند.
وی در پایان برای اطمینان دادن به مخاطبان خود متذکر میشود که او روزی یک استاد کسب ثروت و موفقیت بوده؛ بنابراین از سر بیتجربگی و یا از سوی جریان مخالف سخن نمیگوید.