به گزارش بهداشت معنوی، با آغاز درگیری‌های میان شوروی سابق و مجاهدین افغان یا همان عرب-افغان‌ها در خلال سال های ۱۹۷۹ (همزمان با انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران) و ۱۹۸۸، بسیاری از مردم افغانستان برای فرار از جنگ و فقر به کشورهای دیگر پناهنده شدند که بیشترین سهم مربوط به پاکستان و ایران بود.
اکنون و پس از گذشت چند دهه از مهاجرت افغانستانی‌ها به ایران، سال های طولانی حضور و اقامت افغانستانی‌ها در نواحی مختلف ایران موجب تغییرات فرهنگی و اجتماعی این قشر شده است. آنچنان که نسل دوم افغانستانی‌های مقیم ایران، به شدت از مظاهر جامعه ایرانی مانند آداب و رسوم و حتی لهجه شهر محل سکونت خود در این کشور تأثیر پذیرفته‌اند.
پس از سرنگونی حکومت طالبان در افغانستان و آغاز موجی از بازگشت پناهجویان افغانستانی ساکن ایران به موطن خود بخشی از جنگ نرم رسوخ کرده در جامعه ایرانی که در برخی از این مهاجرین نیز اثر کرده بود به جامعه سنتی افغانستان منتقل شد.
عرفان های کاذب و مشخصات آن‌ها یعنی مواردی چون مثبت اندیشی، شکرگزاری، یوگا، شفابخشی و… توسط این مهاجرین به افغانستان برده شد به طوریکه در سال‌های اخیر شاهد رشد سریع افراد و موسسات مختلفی در این زمینه در افغانستان هستیم.
در نتیجه مراکز مختلفی در این زمینه از باشگاه های یوگا گرفته تا مراکز ترویج جریان انحرافی تفکر نوین در قالب سمینارها و کارگاه های آموزش موفقیت و آرامش در افغانستان به شدت رونق گرفته است. این موضوع مورد استفاده برخی از کشورهای افغانستان نیز قرار گرفته به طوریکه هند در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار روز یوگا را در کابل مورد تجلیل قرار داد.
متاسفانه آنچه کار را برای این افراد تسهیل می‌‍کند، انبوهی از محتوای تولید شده در حوزه عرفان های کاذب به زبان فارسی است که قبلا در ایران تولید شده و زمینه گسترش هرچه بیشتر این باورهای انحرافی را در میان جامعه مسلمان -علی‌الخصوص شیعیان- افغانستان را فراهم می‌آورد.
