تصرف و غصب اراضی ملی همچون جنگل، کوه و مراتع توسط سودجویان، سالیانی است که موجب خسارت‌های متعدد و غیرقابل جبران به طبیعت کشور و سرمایه‌های ملی شده است. این مساله مربوط به یک شهرستان و روستای خاص نیست و نقاط مختلفی از کشور را دربرگرفته و از سال ۹۵ تاکنون دست درازی بهائیان به اراضی ملی ایران در روشنکوه مطرح است.
جلوگیری از خسارات وارده و جبران آن از ضروریاتی است که مسئولین ذیربط باید دنبال کنند؛ شواهد نشان می‌دهد که دولت سیزدهم اهتمام جدی در این مساله دارد و تاکنون بخش قابل توجهی از حاشیه سواحل و رودخانه‌ها و اراضی جنگلی آزادسازی شده است.
روستای روشنکوه از توابع چهاردانگه واقع در شهرستان ساری استان مازنداران از جمله مواردی است که ۱۶ هکتار از اراضی آن توسط تعدادی سودجو و متخلف تصرف شده و با تغییر کاربری، به ویلا و خانه تبدیل شده، که مرداد ۱۴۰۱ پس از طی مراحل قانونی توسط دستگاه های ذیربط رفع تصرف و آزادسازی شد.
به گفته مدیر جهاد کشاورزی ساری سال گذشته در بخش مرکزی همین شهرستان ۴۳ هزار مترمربع از زمین‌های کشاورزی آزادسازی شده بودند؛ اما در یک اقدام هماهنگ رسانه‌ای، مساله آزادسازی اراضی روشنکوه در مرداد ماه، به یکباره تبدیل به تیتر یک برخی رسانه‌های معاند و همسو با تشکیلات بهائیت شد و با طرح یک دروغ بزرگ، هیاهوی رسانه‌ای شکل گرفت.
پرواضح است که برخورد با متخلفین و مجرمین زمین‌خوار اختصاص به فرقه و یا گروه خاصی ندارد و بدون در نظر گرفتن اعتقادات افراد، منابع ملی مردم و کشور همچون دفعات قبل آزادسازی شده است و تفاوتی میان اقشار مختلف جامعه در این مساله نیست بنابراین دست درازی بهائیان به اراضی ملی ایران با فریبکاری و جوسازی که رسانه های حامی تشکیلات ایجاد کرده‌اند نادیده گرفته نخواهد شد.
تشکیلات بهائی که عضو برخی از کنوانسیون ها و گروه های مدافع محیط زیست و طبیعت است چرا در موضوع روشنکوه از پیروان بهائیت و اعضای فرقه نمی خواهد که دست از تصرف و تغییر کاربری جنگل، به خانه و ویلا دست بردارند و زیاده خواهی که موجب خسارت به سرمایه ملی می شود را کنار بگذارند.
نگرش خصمانه به‌ایران بخشی از زندگی اجتماعی بهائیان
