از سال ۱۳۵۸ عموم قطعنامه‌های حقوق بشری سازمان ملل، جمهوری اسلامی ایران را به اتهام تضییع حقوق بهاییان محکوم می کند. در داخل ایران نیز صداهایی در این زمینه شنیده شده است.
از نخستین کسانی که به لزوم رعایت حقوق بهاییان تصریح کرد حسینعلی منتظری بود. عماد الدین باقی و فائزه هاشمی از دیگر افراد حامی حقوق بهاییان هستند. نظریه توسعه سیاسی اصلاح طلبان چنانکه حسین بشیریه واضع این نظریه می گوید به معنای مشارکت همه نیروهای اجتماعی در قدرت است و طبعا فرقه بهایی نیز یک نیروی اجتماعی به شمار می رود. اخیرا عبدالحمید امام جماعت مسجد مکی نیز به این رویکرد پیوسته و از حقوق شهروندی بهاییان دم زده است. پرسش این است که جمهوری اسلامی ایران چه پاسخی دارد؟
۱- چیستی بهاییت
بهاییت یک سازمان سیاسی است که پوستین فرقه ای به تن دارد، سازمانی است که با صهیونیسم پیوندی محکم و دیرینه دارد. این سازمان بر اساس متون بهایی در پی قدرت سیاسی است چنانکه پیش از انقلاب چنین بود، در ثانی به مثابه گروه فشار و بازوی بسط سیاست پیرامونی اسراییل عمل می کند.
۲- سقوط دولت پنهان
سقوط رژیم پهلوی، سقوط یک دولت پنهان قدرتمند موجود در بطن حاکمیت پهلوی را نیز در پی داشت و بدین ترتیب برنامه ۲۵ ساله اسراییل در ایران به هم ریخت، چنانچه حسین فردوست گفت، بهاییت پس از سال ۱۳۳۲ سه تا چهار برابر رشد و به قدرتی افسانه‌ای دست یافت. بنابراین عمده فریادهای فرقه و امپراتوری رسانه‌ای غرب را می توان ناشی از این حرمان برشمرد.
۳- خانواده بهایی یا هسته سازمانی
روابط و ضوابط استبدادی و مناسبات آهنین موسوم به”نظم امری” در این فرقه، تمام پیروانش را به خدمت تشکیلاتی و سیاسی می کشاند و خانواده بهایی نیز بخشی از پیکره سازمان بهاییت است. بنابراین سازمان مزبور هر عضو خود را به مهره‌ی شطرنج سیاست‌های خویش مبدل نموده است لذا تفکیک پیروان از سازمان را ناممکن کرده است.
۴- شعار حقوق بشردوستانه
راستی مراد حامیان فرقه چیست؟ با اینکه می دانیم که چسبندگی و بلکه یگانگی پیروان فرقه در این سازمان، نه در ادیان الهی که حتی در کمتر مسلک و فرقه‌ای دیده می‌شود. آیا مقصود دفاع از حقوق پیروان فرقه است یا خود فرقه؟
آنچه فرقه و محافل حقوق بشری از حقوق بهاییان می‌گویند در حقیقت هدفی جز حقوق بهاییت ندارند. اینان پیروان فرقه را فقط به عنوان ابزار در نظر می گیرند. در ایران نیز برخی سیاسیون هم از مغالطه جابجایی عنوان، بهره می برند و هرگاه از حقوق بهاییان می گویند حقوق بهاییت را در نظر دارند.
۵- حقوق بهاییت
نظام نمی‌تواند برای فرقه بهاییت حقوقی قائل شود. چون این سازمان سیاسی، اسلام و تشیع را منسوخ و بهائیت را جایگزین اسلام قلمداد و آنرا تبلیغ می کند و هدف غایی آن نیز سرنگونی ج ا ا است. چنانکه در فتنه های ۱۳۸۸ و مانند آن نیز مشارکت سازمان یافته داشته؛ همچنانکه در اغتشاشات اخیر نیز حضورشان چندین بار اطلاع‌رسانی شد.
۶- حقوق بهاییان
به رغم تفکیک ناپذیری بهاییان از سازمان سیاسی بهاییت و با اینکه فرقه مزبور برساخته و خادم دشمن اصلی اسلام و ایران یعنی یهود صهیونیست بوده است. نظام اسلامی امنیت و آسایش پیروان فرقه را تامین کرده و از حقوق طبیعی محروم‌شان نکرده، ضمن اینکه برخی تضییقات صدر انقلاب نیز اینک مرتفع شده است. حق اشتغال، مسکن، انتخاب محل سکونت و بسیاری از حقوق دیگر آنان را محترم شمرده است.
به موجب مفاد اصل ۱۴ قانون اساسی پیروان فرقه مادام که خصومت و از قانون تخلف نورزند، تحت تعقیب قضایی قرار نمی‌گیرند بلکه از احترام برخوردارند و مسلمانان با آنان با اخلاق حسنه برخورد می‌کنند.
به جز موارد اندک که ناشی از هیجانات انقلاب و یا تحریکات خود بهاییان بوده، آنها صرفا به علت اعتقاد فرقه‌ای تحت پیگرد قضایی و یا مورد انتقاد و آزار مسلمانان قرار نگرفته اند و نظام اجازه نداده کسی به نام دفاع از اسلام به اقدامات خودسرانه علیه بهاییان دست بزند.
۷- منع تبلیغ بهاییگری
ج ا ا علاوه بر تعقیب قضایی بهاییان مجرم که به موجب قانون انجام می گیرد، تبلیغ بهاییگری را نیز ممنوع شمرده است.تبلیغ بهاییت، جز انتشار خرافه پرستی، جهل، القای گزاره‌های ضد علمی، شستشوی مغزی و کنترل اذهان از طریق تشبث به شگردهای اغوا و “اقناع” چیز دیگری نیست. به ویژه اینکه غایت این تکاپوها براندازی اسلام و تشیع است که کیان ایران اسلامی بدان بسته است و بدیهی است که تبلیغ نسخ اسلام معنایی جز ابطال مولفه حیاتی نظام ندارد و همانا به معنای اسقاط و ابطال ج ا ا است و طبیعی است که هیچ کشوری جواز اسقاط خود را صادر نمی کند.
خوشمزه این است که این فرقه در سرزمین های اشغالی حق تبلیغ ندارد آنگاه حامیانش برای ممنوعیت تبلیغ بهاییگری در ایران اشک تمساح می ریزند.
۸- جوهره تروریستی
فرقه بهایی به موجب نصوص بابی و بهایی در صورت کسب قدرت نباید هیچ مسلمانی را زنده باقی گذارند و باید کتب مربوط به ادیان الهی را بسوزانند . افزون بر آن طی دهه های ۲۰ و ۴۰ شمسی هرگاه احساس قدرت کردند از هیچ جنایتی خودداری نکردند.( از جمله کشتن بی رحمانه یک خانواده در ابرقو )
وانگهی این فرقه را باید شریک تمام جنایات رژیم پهلوی در عهد محمدرضا هم دانست چون در تمام ارکان قدرت اعم از ارتش، ساواک، هیات دولت، دربار، سازمان برنامه و غیره تصمیم ساز و سیاستگذار بوده‌اند؛ همچنین فرقه مزبور معقتد است که تشکیل حکومت جهانی واحد باید با خونریری و از طریق یک جنگ جهانگیر محقق شود.
محمد رضایی
دوشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۱
تشریح نقشه بهائیت برای ایران توسط رسانه رسمی فرقه
