اگر اخبار سرویس‌های اطلاع‌رسانی بهایی و مظلوم‌نمایی برای ۲۶ مجرم شیرازی که احکامی برای آنها صادر شده را دیده باشید، استفاده ابزاری تشکیلات بهاییت از والدین بهایی را دیده و اظهارات نماینده بهایی در سازمان ملل را شنیده اید. ماجرا از چه قرار است؟
فرقه ضاله بهاییت در پی ادعاهای ضد و نقیض علی محمد شیرازی و حسینعلی نوری به عنوان سردمداران و سرکردگان بابیت و بهاییت و با پشتیبانی سیاسی، فکری و اقتصادی دولت های استکباری، پا گرفت و کوشید تا تبدیل به تشکیلاتی ضد اسلام و شیعه شود و در خدمت صهیونیسم جهانی باشد.
مراجع و بزرگان شیعه، این فرقه را بدعتگزار دانستند و شورای عالی فقهای اهل سنت مصر، فتوا به فرقه انحرافی و دین نبودن آن دادند گرچه بهاییت همواره خود را به عنوان دین معرفی کرده و فعالیت های فرقه ای خویش را دینی وانمود می‌کند.
مساله حائز اهمیت در فرقه مذکور این است که هر بهایی، چه ملتزم به احکام جعلیش باشد یا نباشد، موظف به تبلیغ است.
گرچه تبلیغ نیز کارکرد سیاسی برای تشکیلات پیدا کرده و در کشورهای حامی و مدافع بهاییت همچون سرزمین های اشغالی تحت سیطره رژیم غاصب صهیونیستی، طی توافقی سیاسی، هرگز تبلیغ بهاییت اجرا نمی شود.
تشکیلات بهایی طی توافق با کشورهای غربی و نفوذ در سازمان‌های بین‌المللی که همسو با سیاسیت های ضد مردم و نظام شیعه در ایران فعالیت می‌کنند از هر فرصتی برای عقده‌گشایی استفاده کرده تا چهره‌ای مخدوش از نظام و مردم ایران ترسیم کنند.
طبق قوانین جمهوری اسلامی، تبلیغ بهاییت در ایران جرم محسوب می شود و بهاییان ساکن و خارج از ایران حق تبلیغ در ایران را ندارند. همچنانکه ذکر شد این قانون منحصر به ایران نبوده و رژیم غاصب صهیونیستی که تشکیلات بهایی مستاجر و جیره خوار آن در حیفا و عکا است نیز تبلیغ بهاییت در اسرائیل را غیرقانونی قلمداد کرده است، حتی کشور قطر نیز در پی فعالیت های غیرقانونی این فرقه، روند اخراج بهاییان از قطر را شدت بخشیده است.
علی‌رغم این که تشکیلات بهایی مطابق احکام و قوانین فرقه‌ای موظف به رعایت قوانین کشورها هستند اما طی دشمنی دیرینه دست از تبلیغ برنداشتند و استفاده ابزاری تشکیلات بهاییت از والدین بهایی در ایران، فرصت زندگی آرام را از آنها سلب کرده و اجازه نمی دهد پدران و مادران بهایی کنار فرزندانشان عمر را سپری کنند، گویا تبدیل به سربازانی برای قدرت نمایی تشکیلات در ایران شده اند. تشکیلات بهایی حاضر است والدین کودکان مرتکب جرم شده و از فرزندانشان جدا شوند اما غلام حلقه به گوش تشکیلات باشند و سیاست های ضد ایرانی برخواسته از غرب و صهیونیسم را اجرا کنند.
اجتماع و تبانی برای ایجاد نا‌امنی فکری و عقیدتی در جامعه اسلامی با عنایت به ادعای دروغین و انحرافی و تفکر خطرناک آنان مبنی بر برتری طلبی فرقه ضاله بر تمامی ادیان الهی، تنها بخشی از جرائم بهاییان است. اقدامات ضد امنیتی، جرایم محیط زیستی و عناوین مجرمانه اقتصادی و فرهنگی نیز در میان اتهامات پیروان بهاییت در ایران و سایر کشورها دیده می شود که زندگی آرام در کنار فرزندان خود را کنار گذاشته و اجرای نقشه‌ها و برنامه شوم سران فرقه را ترجیح داده اند.
با این حال اشکال نظام چیست که برای حفظ امنیت مردم و کشور و ایجاد نظم، مجبور به جلوگیری از فعالیت عده ای جاه‌طلب و جیره‌خوار غرب و صهیونیسم است.
چرا مدافعین حقوق بشر خطاب به تشکیلات بهاییت و مبلغین آن درخواست نمی کنند که سیاست های تشکیلاتی مطابق دستور رهبران فرقه را کنار بگذارند و اجازه دهند در کنار خانواده و فرزندانشان زندگی کنند.
استفاده ابزاری تشکیلات بهاییت از والدین بهایی
صهیونیست‌ها و بهائیان پشت صحنه عنکبوت مقدس
